ACE's [Adverse Childhood Experiences]

Onderzoek van Felitti, Anda, Nordenberg e.a. 1998

Negatieve en traumatische ervaringen uit de kindertijd

Bij misbruik of verwaarlozing in de kindertijd kunnen op latere leeftijd emotionele gezondheidsproblemen ontstaan. Ook opgroeien in een disfunctioneel huishouden, kan tot dezelfde problemen leiden. Dit zijn Adverse Childhood Experiences, of ACE's.

ACE's zijn traumatische ervaringen die plaatsvinden vóór de leeftijd van 18 jaar, maar duren tot de volwassenheid. Ze kunnen blijvende mentale en fysieke problemen veroorzaken. Het ACE-onderzoek uit 1998 is vooral gericht op de gezinssituatie en is gedaan onder 17.500 mensen van middelbare leeftijd. Er zijn uiteraard nog een aantal negatieve ervaringen te bedenken zoals bijvoorbeeld het verlies van een ouder of armoede. Ook buiten het gezin kunnen natuurlijk negatieve ervaringen zijn opgedaan zoals bijvoorbeeld pesten of racisme.

De primaire emotionele behoeften van ieder kind zijn: onvoorwaardelijke waardering, gezien en gehoord worden, erkenning, ergens bij horen en liefde. Wanneer hier iets in ontbreekt, kun je daar op latere leeftijd last van krijgen. Daarbij spelen karaktereigenschappen een grote rol. Met name gevoeligheid en perfectionisme.

De negatieve ervaringen zijn in de volgende 10 categorieën ondergebracht:

1. Fysiek misbruik

Lichamelijke mishandeling is een niet-toevallige schade. Het gaat om verwondingen zoals kneuzingen, laesies of breuken. Volwassenen veroorzaken deze verwondingen door te slaan, stompen, schoppen, schudden, slaan, branden, gooien of steken.

2. Seksueel misbruik

Seksueel misbruik is seksueel gedrag met een kind of seksuele uitbuiting van een kind. Dit misbruik omvat ook onfatsoenlijke blootstelling en het gebruik van een kind in de prostitutie of pornografie.

3. Emotioneel misbruik

Emotionele mishandeling is gedrag dat de geestelijke gezondheid van een kind verstoort. Dit type misbruik omvat verbaal geweld, mentale mishandeling en psychologische mishandeling. Emotioneel misbruik kan van alles zijn, waaronder veelvuldig:

• Kleineren.
• Afwijzen.
• Belachelijk maken.
• Beschuldigen.
• Dreigen/angst aanjagen.
• Isoleren.
• Sociale interacties beperken.
• Het kind een emotionele reactie ontzeggen.
• Opzettelijk gedurende langere tijd niet met het kind praten.

4. Fysieke verwaarlozing

Bij lichamelijke verwaarlozing wordt er niet voorzien in de basisbehoeften van het kind. Deze verwaarlozing omvat het niet verstrekken van voedsel, kleding, onderdak of medische zorg. Het omvat ook een gebrek aan toezicht.

5. Emotionele verwaarlozing

Van emotionele verwaarlozing is sprake als er niet wordt voldaan aan de emotionele behoeften van een kind. Emotionele verwaarlozing omvat het niet bieden van sociale steun of het onthouden van geestelijke gezondheidsbehandeling. Dit geldt ook wanneer de behoeften van een kind worden genegeerd. Een voorbeeld zou zijn als een baby huilt en niemand voor het kind zorgt.

6. Psychische problemen

Samenwonen met een familielid met psychische problemen kan een grote impact hebben op een kind. Afhankelijk van hun aandoening kan een ouder niet voldoende voor het kind zorgen. Ze kunnen ook niet het juiste gedrag voor het kind modelleren.

7. Gedetineerd familielid

Kinderen met een gedetineerde ouder kunnen voornamelijk opgroeien in een eenoudergezin. Het hebben van een gedetineerde ouder is een uitdaging voor de ouder die thuis is en het kind. Het kind kan ook een trauma of gevoelens van verlatenheid hebben. De afwezige ouder heeft mogelijk ook ongepast gedrag gemodelleerd vóór de gevangenisstraf.

8. Fysiek geweld naar (stief)ouder

Elk geweld in huis is traumatisch. Getuige zijn van geweld tegen de primaire verzorger treft een kind. Een kind hecht zich aan de primaire verzorger, die hechting is over het algemeen sterker dan bij andere gezinsleden. De (stief)ouder gekwetst zien worden, vooral door een andere geliefde, is traumatisch.

9. Middelengebruik

Middelengebruik in huis kan leiden tot allerlei onveilige situaties voor het kind. Ouders kunnen niet goed voor het kind zorgen. Er kan ook ander misbruik en huiselijk geweld in verband worden gebracht met middelengebruik.

10. Echtscheiding

Een scheiding kan een negatief effect hebben op kinderen. Sommige scheidende ouders stellen kinderen bloot aan verbale of fysieke gevechten. Ze kunnen het kind ook negeren terwijl ze aan hun relatieproblemen werken. Sommige kinderen voelen dat zij verantwoordelijk zijn voor de scheiding. Voogdijgevechten kunnen ervoor zorgen dat het kind zich onbemind voelt of in verschillende richtingen wordt getrokken. Bovendien kan het kind ongezonde communicatie- en copingsvaardigheden leren.

De 10 ACE's kunnen van invloed zijn op de gezondheid op volwassen leeftijd, waardoor fysieke en emotionele uitdagingen ontstaan.

Soms kan stress toxisch zijn, wat resulteert in een langdurige activering van de stressreactie van het lichaam. In deze vecht-of-vluchtmodus blijven, kan leiden tot langdurige lichamelijke en geestelijke gezondheidsproblemen.

Toxische stress kan leiden tot problemen bij het reguleren van emoties, waaronder het ervaren van vreugde. Het kan er ook voor zorgen dat een persoon niet in staat is te begrijpen hoe hij op situaties moet reageren. Er is ook een verhoogde kans op het gebruik van middelen waaronder alcohol, drugs en nicotine.

Kleine trauma's

Naast de hierboven genoemde grote trauma's, kunnen ook kleine trauma's je latere leven beïnvloeden. Het gaat dan niet om slechte dingen die je zijn aangedaan. Het gaat dan om de goede dingen die je ouders je niet konden geven, maar waar je als kind wel behoefte aan had. Ondanks dat ouders volledig van hun kinderen hebben gehouden, konden ze door hun eigen stress, trauma of problemen niet altijd voorzien in de behoeften van het kind, zoals geborgenheid, veiligheid of simpelweg aandacht. In dat geval kan het kind nog steeds emotioneel gekwetst raken, wat we kleine trauma's noemen. Diep van binnen zijn het emotionele wonden, die zich vormden toen je nog jong was en waar je geen controle over had.

Gevolgen

Er zijn veel gevolgen van ACE's voor volwassenen. Naast een verhoogd risico op mentale en fysieke problemen, zijn er nog enkele andere effecten die vaak voorkomen.

Authenticiteit verliezen

Niet meer zijn, wie je denkt te moeten zijn. Om te proberen om de liefde van bijvoorbeeld de ouder te krijgen, kan iemand zijn persoonlijkheid veranderen. Je hebt geleerd om je anders te gaan gedragen, om aan een bepaald plaatje te voldoen. Je bent meer naar de verwachtingen van anderen gaan leven dan naar jezelf. Om als volwassene je authentieke 'zelf' te worden, moet je in contact komen met je ware gevoelens.

Slachtoffer

Een kind dat het slachtoffer is, kan het gevoel hebben dat het geen andere keuze heeft dan het slachtoffer te zijn in het volwassen leven. Dat is niet waar. Je hebt een keuze in wie je bent als volwassene. Dus beschouw jezelf in plaats daarvan als een overlever en gebruik positieve zelfreflectie om negatief denken te bestrijden.

Passief-agressief

Opgroeien in een omgeving waarbij je het gevoel hebt gehad dat je nooit boosheid mocht uiten. Boosheid is een gezonde emotie. Als je het niet uit, blijf je boos. Je moet woede erkennen, zodat je de trigger kunt oplossen. Als je woede niet erkent, zal je deze gevoelens uiten als frustratie.

Passiviteit

Verwaarloosde of in de steek gelaten kinderen hebben de neiging zichzelf in te houden. Als gevolg hiervan worden ze passief, waardoor ze hun potentieel niet kunnen waarmaken.